هفته بسيج گرامي باد
بسيج در لغت به معناى آمادگى است. 
در فرهنگ دينى و اسلامى «بسيج» واژه مقدس و از اهميت فراوانى برخوردار است و در واقع تمام کسانى که به خداوند عشق مىورزند، و در راه او براى اعتلاى کلمه اسلام، و عزت مسلمانان، با دشمنان خداوند، مقابله نظامى، سياسى، فرهنگى و... مى کنند، عضو بسيج و بسيجى هستند; قرآن مجيد مى فرمايد: «به زودى خدا گروهى ديگر را مى آورد که آنان را دوست مى دارد و آنان نيز او را دوست دارند. اينان با مؤمنان، فروتن، و بر کافران سرفرازند، در راه خدا جهاد مى کنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى ترسند، اين فضل خداست. آن را به هر کس که بخواهد مى دهد و خدا گشايشگر داناست». (مائده، 54) 
بنابراين، دوستان خدا، مخلصان،صالحان، صابران، پرهيزگاران، مجاهدان و ... بسيجيان هستند. 
فرهنگ بسيجى داشتن بهاين معناست که کارهاى انسان رنگ خدايى داشته و در تمام حالات با خدا و متواضع و فروتن باشد. در چنين فرهنگى، انسان اهل عبادت، ايمان، تقوا، ايثار، شهادت، زهد، ابتکار، تلاش و جهاد در راه خدا، انفاق و... مى شود، و وجود چنين فرهنگى در جامعه اسلامى مى تواند بسيارى از مشکلات و  ناهنجارى ها را رفع يا کاهش دهد. 
با تکيه بر فرهنگ بسيجى، مى توان به قله هاى رفيع علم و دانش، اخلاق و فضايل رسيد و پله هاى کمال را پيمود; قرآن کريم دستور مى دهد که مسلمانان در برابر دشمن بسيج شوند و از آمادگيهاى مختلف از نظر فنون و آموزش هاى نظامى، تلاش در عرصه فرهنگ و گسترش ارزش هاى اخلاقى و انسانى، تقويت دين خدا و اجراى احکام آن، پيروى از ولايت اهل بيت(عليهم السلام)و ولايت فقيه در زمان غيبت امام معصوم(عليه السلام) برخوردار شوند; «وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّة وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِى عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّکُم...;(انفال،60) و هرچه در توان داريد از نيرو و اسب هاى آماده بسيج کنيد تا با اين تدارکات، دشمن خدا و دشمن خودتان و دشمنان ديگرى را جز ايشان ـ که شما نمى شناسيدشان و خدا آنان را مى شناسد ـ بترسانيد. 
سلام بر تو که مرواريد خاطرات هميشه زنده شهامت و استواري را در صدف جانت پرورانده اي. 
عشق الهيت را  ، قلب آسمانيت را  مي ستايم  و از خداوند مي خواهم که فرزندان اين مرز هميشه سربلند پاسدار خوبي براي ارزشها يي باشند که تو پايدار ساختي. 
هفته بسيج بر بسيجيان هميشه بيدار مبارک.